<. .>
.“น้องปอ” สาวน้อยวัยสิบสี่ปี เป็นเสาหลักของบ้านที่มีกันอยู่เพียงแค่สองคน น้องปออาศัยอยู่กับ
.
.คุณย่าที่ไม่สบาย ในบ้านหลังเล็กๆ ที่เมื่อใครมองแล้วอาจจะคิดไม่ถึงว่าบ้านหลังนี้ใช้อยู่อาศัยได้จริงๆ
.
.น้องปอได้เล่าถึงเรื่องราวในชีวิตของเธอให้ได้ฟังว่า ตั้งแต่เกิดมาเธอไม่เคยจำหน้าพ่อกับแม่ของเธอ
.
.ได้เลย ตอนอายุประมาณสองเดือนพ่อกับแม่ได้พาเธอมาให้ปู่กับย่าดูแล จากนั้นไม่กี่ปีทั้งสองก็ได้
.
.แยกทางกันไปมีครอบครัวใหม่ ซึ่งหลังจากนั้นเธอก็ไม่ได้รับการเหลียวแลหรือติดต่อกลับมาเลย
.
.และเมื่อผ่านไปจนน้องปออายุได้ห้าปี คุรย่าก็เกิดปัญหๅกับร่างกๅย ซึ่งไม่สามารถรักษๅให้หๅยได้
.
.ทำให้คุณย่าไม่สามารถเดินได้อีก ทำให้เธอต้องดูแลคุณย่าตั้งแต่เล็กกับคุณปู่ แต่พอเวลาผ่านไป
.
.คุณปู่ก็ได้ทิ้งคุณย่าไปมีครอบครัวใหม่ ทำให้เหลืออยู่กันแค่สองคน แต่ก็ยังโชคดีที่มีคุณอาคอย
.
.ช่วยเหลืออยู่ห่างๆ แต่ก็ทำอะไรไมไ่ด้มากเนื่องจากต้องไปทำมาหากินอยู่ที่อื่น ทำให้เธอต้องกลาย
.
.เป้นเสาหลักรับผิดชอบทุกอย่างภายในบ้าน รวมไปถึงบ้านหลังนี้ที่อาศัยกันอยู่เธอก็เป็นคนสร้างเอง
.
.ตั้งแต่ตอนที่อายุได้สิบปีนิดๆ โดยคุณย่าที่เคยทำก่อสร้างมาก่อนเป็นคนสอนและเธอก็ทำตาม ถึงแม้
.
.บ้านหลังนี้จะไม่ใช่บ้านที่แข็งแรงหรืออยู่สบายอะไรแต่ก็พอเป็นสถานที่ให้ทั้งสองได้พักพิงหลบแดด
.
.หลบฝนไปได้ ชีวิตในแต่ละวันของเธอนั้นผ่านไปอย่างย า ก ลำ บ า ก ต้องตื่นแต่เช้ามาดูแลคุณย่า
.
.ทำอาหารปละป้อนข้าว จากนั้นถึงจะไปเรียนที่โรงเรียนต่อ และพอหลังเลิกเรียน วันหยุดเสาร์อาทิตย์
.
.และช่วงเวลาปิดเทอมก็จะออกไปรับจ้าง หาทุนมาจุนเจือพอให้เธอและคุณย่าประทังชีวิตต่อไปได้
.
Post Views:
5
.
